Choć małoinwazyjne wszczepienie endoprotezy stawu biodrowego to zabieg bardzo poważny, to nie powinien budzić twojego lęku. Obawy przed samym zabiegiem i życiem ze sztucznym biodrem to główne powody, dla których wiele osób odwleka decyzję o skorzystaniu z niego.
Jeśli i w tobie jest wiele niepewności, teraz masz szansę je rozwiać. Pomogą ci w tym szczegółowe informacje na temat tego, co dokładnie dzieje się w trakcie operacji. Tym samym uwolnisz się od nieprawdziwych wyobrażeń i zweryfikujesz niesprawdzone informacje, które cię blokowały. Największą korzyścią, jaką odniesiesz po wymianie biodra, będzie uwolnienie od dokuczliwego i coraz większego bólu oraz odzyskanie ograniczonej lub utraconej ruchomości w stawie biodrowym.
Wszczepienie endoprotezy stawu biodrowego — szczegóły zabiegu
Jak każda operacja, tak też wymiana stawu biodrowego ma swoje poszczególne etapy. Każdy z nich jest ważny i do każdego lekarze oraz osoby wchodzące w skład zespołu operacyjnego podchodzą bardzo poważnie. Oto jak wygląda zabieg, krok po kroku. Jeśli wciąż zastanawiasz się nad skorzystaniem z niego, możliwe, że ta szczegółowa wiedza uwolni cię od niepewności i lęku. Tym samym pomoże ci w podjęciu decyzji i umówieniu się na wstępną konsultację z ortopedą.
Znieczulenie
Pierwszym elementem w procesie wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego jest znieczulenie pacjenta. W Novum Ortopedia zostaniesz poddany znieczuleniu przewodowemu. To znieczulenie od pasa w dół, co oznacza, że możesz być świadomy tego, co dzieje się na sali, ale będziesz wolny od jakichkolwiek doznań bólowych. Znieczulenie oczywiście wyłącza funkcje ruchowe kończyn dolnych na czas trwania operacji.
Dodatkowo podane ci zostaną dożylnie leki uspokajające, które spowodują poprawę nastroju, zmniejszą stres i w ostatecznym rozrachunku zadziałają nasennie. Jak wynika z praktyki lekarskiej, działania zespołu medycznego zazwyczaj nie przeszkadzają pacjentom w dobrym śnie.
Bezpośrednie przygotowanie do zabiegu
Po znieczuleniu zostaniesz ułożony na stole operacyjnym i podparty specjalnymi uchwytami w celu zapewnienia bardzo stabilnego ułożenia przez cały czas trwania operacji. Stabilna pozycja jest bardzo ważna, gdyż w czasie implantowania elementów endoprotezy nie może się zmienić układ przestrzenny miednicy.
Następnie zostaje przygotowane pole operacyjne, czyli odbywa się dezynfekcja skóry, sterylne obłożenie i podłączenie wszystkich niezbędnych urządzeń, czyli elektrokoagulacji, ssaka i napędów wiertarskich.
Skład zespołu operacyjnego
Sam operator nie byłby w stanie wykonać zabiegu nawet w części. Zespół operacyjny składa się mniej więcej z siedmiu osób:
- anestezjologa,
- pielęgniarki anestezjologicznej,
- operatora,
- lekarza asystenta, który pomaga operatorowi w bardzo aktywny sposób,
- dwóch instrumentariuszek,
- salowej.
Wszyscy mają swoje zadanie do wykonania w trakcie mniej więcej półtoragodzinnej operacji.
Zabieg małoinwazyjny — czyli jaki
Być może słyszałeś, że po zabiegach małoinwazyjnych na skórze pozostają niewielkie ślady po nacięciach i kosmetyczne blizny. Okazuje się jednak, że nie zawsze małoinwazyjność łączy się z małymi, kosmetycznymi bliznami. Chociaż zazwyczaj w końcowym rozrachunku lekarz osiąga przy okazji dodatkowo również lepszy efekt kosmetyczny.
To, co najbardziej jest istotne, dzieje się w głębiej położonych tkankach i strukturach. Do najważniejszych korzyści płynących z wykorzystania tego typu technik operacyjnych należy:
- jak najmniejsze uszkodzenie struktur anatomicznych wokół miejsca operowanego, dzięki czemu powrót do funkcji danego stawu czy kończyny jest zdecydowanie szybszy,
- szybsze gojenie tkanek i ważnych struktur narządu ruchu,
- zachowanie unaczynienia kluczowych struktur, czyli jak najmniejsza negatywna ingerencja w potencjał biologiczny do regeneracji w miejscu operowanym.
Wszczepienie endoprotezy stawu biodrowego — przebieg zabiegu
Przy standardowych, klasycznych dostępach operacyjnych do stawu biodrowego, konieczne jest najpierw odcięcie, a następnie na końcu operacji przyszycie bardzo istotnych mięśni, które wcześniej zostały odcięte lub co najmniej rozwarstwione w celu dotarcia do samego wnętrza stawu. W następstwie uszkodzenia mięśnia lub jego przyczepu dochodzi do trwałej dysfunkcji i proces usprawniania jest znacząco dłuższy. Zwiększa się też ryzyko późniejszego zwichnięcia endoprotezy.
Samo wszczepienie endoprotezy stawu biodrowego metodą małoinwazyjną, którą stosują lekarze w Novum Ortopedia, składa się z kilku etapów:
I etap — przygotowanie odpowiedniego dostępu
Lekarze w Novum Ortopedia stosują tak zwany dostęp małoinwazyjny przednioboczny. Oznacza to, że do stawu biodrowego docierają pomiędzy mięśniem napinaczem powięzi szerokiej a mięśniem pośladkowym średnim. Dzięki temu najważniejszy mięsień stawu biodrowego, czyli mięsień pośladkowy średni pozostaje nietknięty. Dodatkowo zakres wycięcia torebki stawowej od strony bocznej stawu jest stosunkowo niewielki. Znacznie poprawia to stabilność endoprotezy i redukuje praktycznie do zera statystykę zwichnięć.
II etap — przygotowanie struktur kostnych
Po otwarciu stawu biodrowego operator odcina i usuwa zniszczoną procesem zwyrodnieniowym głowę kości udowej. Robi to na odpowiedniej wysokości szyjki kości udowej. Przy okazji uzyskuje w ten sposób dostęp do samej panewki stawu biodrowego. Usuwa też resztki chrząstki i zbędne tkanki z panewki. Następnie za pomocą okrągłych frez o rosnących średnicach przygotowuje właściwy kształt panewki kostnej oraz prawidłowe podłoże kostne. Potem wszczepia element panewkowy na zasadzie wklinowania w odpowiednim ułożeniu przestrzennym. W wybranych i rzadkich w sumie przypadkach panewka jest wklejana przy użyciu tak zwanego cementu kostnego. Ostatnim etapem przygotowania części panewkowej jest zatrzaśnięcie wkładu polietylenowego stanowiącego właściwą powierzchnię dla ślizgu głowy endoprotezy.
III etap — wszczepienie trzpienia endoprotezy
Po wszczepieniu elementu panewkowego chirurg ortopeda przystępuje do przygotowania jamy szpikowej kości udowej pod wszczepienie trzpienia. Stopniowo ubija tkankę kostną w jamie szpikowej kości udowej tak zwanymi raszplami, o kształcie tożsamym z kształtem właściwego trzpienia, aż osiągnie optymalne dopasowanie rozmiaru i ułożenia. Na tym etapie zakłada przymiarowe głowy oraz nastawia staw w celu weryfikacji stabilności endoprotezy i wyrównania długości kończyn dolnych. Dodatkowo używa śródoperacyjnie RTG, żeby mieć pewność co do ułożenia trzpienia i długości operowanej kończyny.
Po tej weryfikacji implantuje docelowy trzpień endoprotezy, ponownie sprawdza jego osadzenie radiologicznie i zakłada właściwą głowę, która może być albo metalowa, albo ceramiczna. Na koniec nastawia endoprotezę, ponownie weryfikuje jej stabilność i zszywa ranę.
Ważna zaleta małej inwazyjności zabiegu
Tym, co warte jest podkreślenia, jest fakt, iż podczas tych wszystkich czynności, o których była tu mowa, mięśnie zostają nienaruszone.
Taki jest sens stosowania technik małoinwazyjnych, choć chirurg pracuje przez to w trudniejszych i mniej komfortowych warunkach. Pole operacyjne jest ciaśniejsze, przez co jest mniej miejsca, ale funkcjonalny skutek lekarskiego wysiłku jest jeszcze w tym samym dniu widoczny dla samego pacjenta.
W kilka godzin po operacji twoje mięśnie będą uruchamiane i w asyście fizjoterapeuty zaczniesz chodzić z pełnym obciążaniem operowanej kończyny. Powrót pełnej funkcji stawu po operacji dzięki pozostawieniu kluczowych mięśni bez uszczerbku jest znacznie szybszy i znacznie skuteczniejszy. Dodatkowo ryzyko zwichnięcia endoprotezy jest znacząco zmniejszone przy przywróceniu pełnego zakresu ruchu operowanego stawu.
