Problemy zdrowotne w obrębie stopy mogą powodować nie tylko dolegliwości bólowe, ale też skutecznie utrudniać poruszanie się. To zaś nie pozostaje bez wpływu na codzienne życie osobiste i zawodowe.
Jedną z dolegliwości, która może pojawić się niejako z dnia na dzień, jest opadająca stopa. Co kryje się pod tym pojęciem, jak się objawia i jakie mogą być przyczyny tego schorzenia?
Co to jest stopa opadająca?
Trudno wyobrazić sobie sprawne poruszanie się bez zdrowych stóp, które stanowią podparcie dla całego twojego ciała. Każdego dnia możesz przemierzać długie trasy dzięki stabilizującym więzadłom i ścięgnom oraz prawidłowo działającemu szkieletowi kostnemu, mięśniom i licznym połączeniom nerwowym.
Problem pojawia się w sytuacji, gdy nie jesteś w stanie zgiąć i unieść stopy tak, jak to zwykle robisz w trakcie stawiania kroku. W zdrowej stopie to pięta jako pierwsza dotyka podłoża i w miarę przenoszenia ciężaru ciała, dochodzi do styczności stopy w jej pozostałej części, na palcach skończywszy.
Stopa opadająca to stan, w którym taki ruch jest niemożliwy. W praktyce oznacza to, że jako pierwsze podłoża dotykają twoje palce, a dopiero potem środkowa część i pięta. Wymusza to wysokie unoszenie kolana, bo tylko w ten sposób możesz uniknąć zahaczania palcami o nawierzchnię, po której się poruszasz.
Jak rozpoznać opadającą stopę?
Tego rodzaju schorzenia nie sposób przeoczyć. Zaburzenie czucia i ruchomości w stawach, które wchodzą w skład stopy, uniemożliwiają wykonywanie prawidłowego dla chodu ruchu, czyli unoszenia przedniej części stopy. Odpowiada za to porażenie mięśni prostowników, natomiast niedowład bocznego brzegu stopy wywołany jest przez porażenie nerwu strzałkowego.
To wszystko sprawia, że nie możesz poruszać się tak jak wcześniej. Aby zrobić krok nogą z opadającą stopą, musisz nienaturalnie wysoko unosić kolana i zwiększyć stopień zgięcia w tym stawie. Gdy patrzy się na osobę z opadającą stopą w trakcie poruszania się, jej chód można porównać do ptasiego, koguciego lub bocianiego.
Do tego mogą pojawiać się przykurcze i problemy z postawieniem stopy na pięcie.
To wszystko wpływa też na postawę twojego ciała i zaburzenie prawidłowego wzorca chodu.
Opadająca stopa — jakie mogą być przyczyny
Za zginanie stopy odpowiedzialny jest między innymi nerw strzałkowy, który jest jednym z dwóch nerwów będących częścią nerwu kulszowego przed rozdzieleniem go w okolicy kolana. Opadanie stopy ma miejsce wówczas, gdy dojdzie do porażenia, naciągnięcia lub przerwania włókien nerwu strzałkowego.
Do porażenia nerwu strzałkowego i mięśni prostowników może dojść z różnych przyczyn. Zwykle spowodowane to jest urazem, co od razu utrudnia właściwe poruszanie się. Zaburzenie w przekazywaniu impulsów nerwowych do mięśni może być skutkiem zarówno przerwania lub naciągnięcia włókien nerwowych, jak i ich podrażnienia.
Opadająca stopa może też być skutkiem rozciągnięcia nerwów w trakcie wykonywania przez lekarza manewru, którego celem jest nastawienie złamania.
Inna możliwą przyczyną opadającej stopy jest skutek uboczny operacji w obrębie uda, miednicy lub goleni w postaci uszkodzenia nerwów w stopie.
Problem z uniesieniem stopy w trakcie chodzenia może wynikać też ze zmian zwyrodnieniowych w odcinku lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa, co nierzadko powoduje dysfunkcję nerwów.
Opadająca stopa może też być jednym z objawów cukrzycy, udaru, nerwiaka, stwardnienia rozsianego, czy też guza mózgu.
Jak leczyć opadającą stopę?
Niezbędna do przywrócenia ruchu w stopie jest fizjoterapia pod okiem specjalisty. Tylko przy ścisłej współpracy z tego rodzaju terapeutą możesz liczyć na poprawę i przynajmniej częściowe odzyskanie władzy w stopie. Musisz się też przygotować, że rehabilitacja opadającej stopy może potrwać nawet kilkanaście miesięcy.
W trakcie spotkań z fizjoterapeutą może on stosować różnego rodzaju ćwiczenia i techniki terapeutyczne, które korzystnie wpłyną na regenerację uszkodzonego nerwu strzałkowego.
To może być:
- masaż leczniczy i mięśniowo-powięziowy,
- elektrostymulacje,
- laser,
- pole magnetyczne,
- terapia punktów spustowych,
- wirówki,
- jonoforeza.
Korzyści przynoszą też ćwiczenia sensomotoryczne i izometryczne. Ważne też jest, byś skrupulatnie stosował się do zaleceń fizjoterapeuty i wykonywał wszystkie zadane ćwiczenia w domu. Tylko w ten sposób bowiem możesz liczyć na poprawę i powrót do sprawności.
Orteza na opadającą stopę
Dobre efekty terapeutyczne przynosi też orteza, która zapewni opadającej stopie odpowiednie podparcie. Dzięki niej będziesz mógł bezpiecznie się poruszać, bez przesadnego unoszenia nogi do góry. Przyspieszy to również proces odzyskiwania władzy w stopie.
Do wyboru masz ortezę statyczną i dynamiczną. Pierwsza jak łatwo się domyślić, utrzymuje stopę w jednej pozycji, co nie do końca jest tym, o co mogłoby ci chodzić. Dlatego w porozumieniu z lekarzem lub fizjoterapeutą rozważ zastosowanie ortezy dynamicznej. Zapewni ona twojej stopie fizjologiczny ruch w trakcie chodzenia. Ustabilizuje też staw skokowy i kolanowy oraz da efekt odbicia. Nie tylko są komfortowe w noszeniu i wytrzymałe na ścieranie, ale też skutecznie poprawią twój chód, który został zaburzony przez opadającą stopę.
Źródło i inspiracja:
