Zerwanie mięśnia bicepsa to uraz bardzo bolesny i wymagający interwencji medycznej. Niezależnie od wybranej przez lekarza formy leczenia, ważny jest czas, gdy skontaktujesz się z ortopedą. Dzięki temu unikniesz pogłębienia problemu i dowiesz się, co robić, a czego unikać od pierwszych chwil po uszkodzeniu tego ważnego mięśnia.
Jak wstępnie możesz rozpoznać zerwanie mięśnia bicepsa, co może do niego doprowadzić i które formy leczenia stosowane są przy tego rodzaju urazach?
Kiedy może dojść do zerwania mięśnia bicepsa?
Do zerwania mięśnia bicepsa zwykle dochodzi z dwóch głównych powodów, które mogą też być ze sobą powiązane.
Zerwanie mięśnia bicepsa spowodowane przeciążeniem i nadmiernym zużyciem
Tego rodzaju przyczyna związana jest zarówno z upływem czasu i twoim wiekiem, jak i rodzajem aktywności zawodowej lub sportowej. Strzępienie i zużycie następuje powoli, dlatego trudno wcześniej dostrzec jakiekolwiek objawy znacznego osłabienia bicepsów.
Do szybszego zużycia mięśnia bicepsa może doprowadzić regularne wykonywanie tych samych obciążających go ruchów. Narażeni są na to między innymi sportowcy rzucający młotem, kulą lub oszczepem, ćwiczący na siłowni, pływający oraz grający w tenisa.
W grupie ryzyka są też osoby wykonujące codziennie w pracy tego samego rodzaju zadania, w które zaangażowane są mięśnie rąk. To może być między innymi podnoszenie ciężkich przedmiotów nad głową.
Urazowe zerwanie mięśnia bicepsa
Do zerwania może dojść też w wyniku urazu. To może być upadek na wyciągnięte ramię, próba podniesienia czegoś bardzo ciężkiego (np. na siłowni), nagły skręt barku lub ramienia, pociągnięcie przez innego zawodnika podczas gry, czy wypadek komunikacyjny.
Gdy dojdzie u ciebie do uszkodzenia mięśnia bicepsa, nie zwlekaj z wizytą u ortopedy. Im szybciej zdiagnozuje on uraz i zaplanuje leczenie, tym wcześniej wrócisz do optymalnej sprawności.
Jeśli odczuwasz objawy, które mogą świadczyć o zerwaniu bicepsa, umów się na konsultację do jednego z lekarzy w naszym Centrum Ortopedycznym i dowiedz się, jak możemy ci pomóc.
Do urazu może się też przyczynić znaczne zużycie i tym samym osłabienie mięśnia spowodowane wiekiem lub chorobą. Jedną z nich jest tendinopatia powodująca zapalenie ścięgien, co może się objawiać ograniczeniem ruchomości, obrzękiem i bólem.
Na zerwanie mięśnia bicepsa narażeni są też:
- palacze, u których nikotyna osłabia ścięgna,
- osoby prowadzące siedzący tryb życia, które nie uprawiają regularnie żadnej aktywności fizycznej.
Zerwanie mięśnia bicepsa – jakie objawy mogą o tym świadczyć
Do tego rodzaju urazu dochodzi nagle i wówczas, zanim jeszcze odczujesz ból, możesz usłyszeć charakterystyczny trzask. Świadczy on o tym, że doszło do rozerwania tkanek przy dolnych lub górnych przyczepach ścięgien. Zdarza się też, że zachowana zostaje ciągłość włókien mięśniowych, ale doszło do oderwania przyczepu mięśnia bicepsa razem z fragmentem kości.
Poza trzaskiem, na zerwanie mięśnia bicepsa zwykle wskazuje:
- duży ból, również ten przy dotyku,
- krwiak w górnej części ramienia aż do łokcia, spowodowany wewnętrznym krwotokiem,
- widoczne skrócenie bicepsa i podejście do góry lub opadnięcie w dół,
- brak kontroli nad zerwanym mięśniem,
- skurcze mięśnia dwugłowego przy próbie dużego obciążenia ramienia,
- problem z odwróceniem dłoni w górę lub w dół,
- deformacja Popeye’a, czyli charakterystyczne wybrzuszenie tuż nad łokciem.
Jeśli tylko dostrzeżesz u siebie tego rodzaju objawy, skontaktuj się z ortopedą w celu podjęcia działań naprawczych w uszkodzonym ramieniu.
Na czym polega leczenie zerwanego mięśnia bicepsa?
Zanim lekarz wybierze odpowiednią formę terapii, przeprowadzi wywiad medyczny i badanie fizykalne. W przypadku niezbędnych badań, które pomogą potwierdzić wstępną diagnozę i wykluczyć inne możliwe przyczyny dolegliwości, z którymi się do niego zgłosisz, może on wykonać:
- badanie USG – najszybciej pozwala wstępnie ocenić stan tkanek miękkich i zakres uszkodzeń, do których doszło w obrębie mięśnia,
- zdjęcie RTG – choć nie pokazuje tkanek miękkich, w tym ścięgna bicepsa, to może okazać się pomocne, gdy doszło do oderwania fragmentu kości,
- rezonans magnetyczny (MRI) – to jedno z bardziej kompletnych badań, dzięki któremu lekarz może stwierdzić zarówno częściowe, jak całkowite zerwanie mięśnia bicepsa.
Niezależnie, jaka będzie diagnoza, ważne jest, byś zgłosił się do lekarza zaraz po zerwaniu mięśnia. Jeśli będziesz zwlekać z wizytą, dolegliwości mogą się nasilić a ścięgno zabliźnić, co utrudni i jednocześnie wydłuży proces leczenia oraz twój powrót do zdrowia i optymalnej sprawności.
Leczenie zachowawcze
Choć wydawać by się mogło, że jedyną i słuszną formą leczenia przy zerwaniu mięśnia bicepsa, jest zabieg operacyjny, to prawda jest inna. Owszem, w wybranych przypadkach jest on stosowany, ale w trakcie wizyty może się okazać, że lekarz zaproponuje różne formy terapii należące do leczenia zachowawczego.
Wpływ na decyzję może mieć:
- twój wiek,
- prowadzony przed urazem styl życia,
- choroby towarzyszące,
- przeciwwskazania do zabiegu operacyjnego.
Oprócz noszenia ręki w temblaku, stosowania okładów chłodzących oraz przyjmowania leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych, niezbędna jest rehabilitacja pod okiem fizjoterapeuty.
Przeczytaj także:
Ból barku – gdzie szukać przyczyny
Przyczyny bólu barku mogą być bardzo różne. Wystarczy, że jedna z jego struktur nieprawidłowo pracuje, a bardzo szybko pojawia się ból oraz dysfunkcja. Co dokładnie może to powodować?
Powinieneś jednak wiedzieć, że wybór tego rodzaju leczenia wiąże się z pewnymi skutkami w postaci osłabienia funkcji i siły ręki nawet o kilkadziesiąt procent.
Leczenie operacyjne po zerwaniu mięśnia bicepsa
Leczenie operacyjne zwykle stosowane jest u osób, które:
- zawodowo uprawiają sport,
- pracują fizycznie,
- odczuwają duży ból barku,
- cierpią na silne skurcze mięśni,
- są młode i aktywne fizycznie.
Wybór techniki operacyjnej i sam przebieg zabiegu w dużej mierze zależy od miejsca, w którym doszło do przerwania ciągłości ścięgna wchodzącego w skład bicepsa.
Rehabilitacja – niezbędny element leczenia zerwanego mięśnia bicepsa
Przez wyznaczony czas po zabiegu przygotuj się na konieczność noszenia temblaka, który zapobiega niekontrolowanych ruchom barku. Po tym okresie rozpoczniesz rehabilitację pod okiem fizjoterapeuty. Wybierze on odpowiednie metody terapeutyczne, z których korzystać będziesz zarówno w gabinecie, jak i samodzielnie w domu.
Korzyści w postaci łagodzenia bólu i przywracania sprawności w uszkodzonej ręce, fizjoterapeuta może osiągać za pomocą:
- ćwiczeń:
- zwiększających zakres ruchu barku,
- poprawiających elastyczność ścięgien,
- wzmacniających mięśnie,
- izotonicznych,
- izometrycznych,
- propriocepcji,
- terapii manualnej,
- kinesiotapingu,
- laseroterapii,
- elektroterapii.
Pamiętaj, że powrót do sprawności zależy nie tyko od stosowanych metod i zabiegów, ale też od twojego zaangażowania w proces leczenia.
Źródło:
orthoinfo.aaos.org/en/diseases–conditions/biceps-tendon-tear-at-the-shoulder/
