Staw barkowy to jeden z najbardziej ruchomych stawów w ludzkim ciele. Umożliwia szeroki zakres ruchów, od podnoszenia ciężkich przedmiotów po rzucanie piłką. Niestety, ta ruchomość sprawia, że jest on również podatny na urazy i schorzenia. W niektórych przypadkach ból ustępuje samoistnie lub po zastosowaniu leczenia nieoperacyjnego, takiego jak fizjoterapia, leki przeciwbólowe lub w wybranych przypadkach zastrzyki sterydowe. Jednak w przypadku niektórych schorzeń i urazów, konieczna może być operacja barku, która pomaga przywrócić utracone funkcje stawu i złagodzić ból. Zwykle zabieg wykonywany jest metodą artroskopową, co zmniejsza inwazyjność i skraca czas rehabilitacji.
Kilka słów o samej artroskopii
Każda operacja może budzić lęk, co jest całkiem zrozumiałe. W jego złagodzeniu pomocna okazuje się wiedza na temat samego zabiegu. Dzięki niej umysł przestaje snuć czarne wizje i przewidywać niekorzystne scenariusze zdarzeń. Spokój i poczucie bezpieczeństwa mają niemały wpływ na organizm i tym samym jego reakcję na przeprowadzoną operację.
Dlatego coraz częściej lekarze wybierają metodę małoinwazyjną zamiast techniki otwartej, która narusza więcej struktur w operowanym obszarze i wiąże się z dłuższym okresem rekonwalescencji.
Artroskopia wykorzystywana jest zarówno w celach diagnostycznych, jak i leczniczych. Oznacza to, że lekarz posługując się tą techniką, może zarówno potwierdzić wcześniejszą diagnozę lub wykryć nowe zmiany i pobrać zmienione chorobowo wycinki do analizy laboratoryjnej, jak i naprawić uszkodzone struktury w stawie barkowym.
Wykorzystuje do tego artroskop, czyli sztywną i cienką rurkę, na której końcu znajduje się niewielkich rozmiarów kamerka oraz źródło światła. Dzięki temu, że obraz wyświetlany jest na dużym ekranie, chirurg ma możliwość dokładnego przyjrzenia się każdemu miejscu, do którego w ten sposób dotrze. Drugą ważną częścią artroskopu jest kaniula, przez którą lekarz może podać dostosowany do zabiegu płyn lub odessać to, co należy usunąć.
Gdy artroskopia stosowana jest w celach naprawczych, oprócz kamerki i źródła światła lekarz wprowadza też miniaturowe narzędzia chirurgiczne niezbędne do przeprowadzenia zabiegu.
To wszystko możliwe jest po wykonaniu niewielkich nacięć na skórze, zamiast dużej rany operacyjnej niezbędnej przy klastycznym podejściu.
Operacja barku — przy których schorzeniach może okazać się niezbędna
Dolegliwości bólowe oraz ograniczenie ruchomości w stawie barkowym to sygnały, których nie powinieneś lekceważyć. Jeśli ból szybko przechodzi, diagnoza lekarska zwykle nie jest konieczna. Inaczej jest w przypadku bólu przewlekłego, nasilającego się przy poruszaniu barkiem i wykonywaniu codziennych czynności lub przy uprawianiu sportu.
Zanim lekarz stwierdzi, że niezbędna w uwolnieniu cię od bólu i przywróceniu pełnej sprawności będzie operacja barku, zwykle stosuje leczenie zachowawcze. W jego ramach możesz zostać skierowany na ćwiczenia i zabiegi pod okiem fizjoterapeuty oraz otrzymać zalecenie przyjmowania leków. Tym, co niezbędne jest w przypadku każdego schorzenia barku, jest odciążenie go i unikanie ruchów powodujących ból.
Przeczytaj także: Diagnostyka po urazie barku — jak wygląda i dlaczego jest taka ważna
Jeśli leczenie zachowawcze nie przynosi spodziewanych efektów, wciąż utrzymują się dolegliwości bólowe, a ruchomość w stawie jest mocno ograniczona, jedyną skuteczną formą leczenia w takich przypadkach okazuje się operacja barku wykonana, zwykle wykonywana metodą artroskopową.
Wskazania do operacji barku
Artroskopia barku doskonale sprawdzi się w przywróceniu zdrowia oraz pełnej sprawności w stawie barkowych, gdy lekarz zdiagnozuje u ciebie:
- ciasnotę podbarkową,
- zapalenie kaletki podbarkowej,
- zamrożony bark,
- uszkodzenie:
- obrąbka stawowego,
- chrząstki stawowej
- stożka rotatorów,
- przyczepu mięśnia dwugłowego,
- górnej części torebki stawowej,
- pierścienia rotatorów,
- chorobę zwyrodnieniową stawu barkowego,
- zespół bólu podbarkowego,
- długotrwałe zapalenie błony maziowej,
- masywne zwapnienia ścięgien stożka,
- niestabilność stawu barkowo-obojczykowego,
- obecność wolnych ciał wewnątrz stawu,
- degenerację stawu w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawu.
Jakie korzyści niesie ze sobą operacja barku wykonana metodą artroskopową?
Operacja barku wykonana metodą artroskopową niesie ze sobą wiele korzyści. Poza naprawieniem uszkodzonych struktur i przywróceniem ruchomości istotną zaletą tej techniki jest jej niewielka inwazyjność. Już same rany operacyjne są zdecydowanie mniejsze od tych, które niezbędne są do przeprowadzenia zabiegu techniką otwartą. Jak łatwo się domyślić, dużo szybciej goi się rana o długości 1 cm niż ta, która ma ich kilka lub kilkanaście.
To zaś pozwala na uzyskanie kolejnych korzyści w postaci szybszego uruchomienia po operacji i wcześniejszego powrotu do domu. Krótsza rehabilitacja, która jest niezbędna przy tego typu operacjach, to następna nieoceniona korzyść zabiegów wykonanych metodą artroskopową.
Przeczytaj także: Ile trwa rehabilitacja po operacji barku i na czym polega?
Powrót do codziennych czynności domowych, zawodowych i sportowych w dużej mierze zależy od prowadzonego przez ciebie stylu życia. Jeśli na co dzień towarzyszyła ci regularna aktywność fizyczna, rehabilitacja będzie krótsza i wcześniej możesz odzyskać sprawność oraz możliwość pełnego obciążania stawu barkowego. W innym przypadku może ona potrwać trochę dłużej. Z pewnością jednak będzie krótsza, niż ta, którą przechodzą osoby operowane techniką otwartą. Wiele też zależy od przyczyny bólu barku i rozległości samego zabiegu.
