Artroskopia
stawu barkowego
Staw barkowy jest to staw o największym zakresie ruchu, ale jednocześnie jest najbardziej złożonym stawem w naszym organizmie.
Taka budowa powoduje, że jest to staw, który najczęściej ulega zwichnięciom lub urazom prowadzącym do uszkodzeń struktur tego stawu oraz różnego rodzaju przeciążeniom powodującym dolegliwości bólowe.
Artroskopia stawu barkowego ze wskazań wyłącznie diagnostycznych jest obecnie bardzo rzadko wykonywana. Na ogół zastosowanie obrazowych metod diagnostycznych połączonych z wnikliwą analizą objawów pozwala na opracowanie konkretnych założeń leczenia rehabilitacyjnego i operacyjnego.

Wskazania do artroskopii stawu barkowego:
Niestabilność stawu barkowego spowodowana uszkodzeniem obrąbka i torebki stawowej.
Takie uszkodzenie powstaje najczęściej po zwichnięciu stawu ramiennego, ale zdarza się również po mniejszych urazach sportowych. Nie ma konsensusu jak powinniśmy leczyć pacjentów po pierwszym zwichnięciu, tacy pacjenci są zawsze analizowani indywidualne. Generalnie im zwichnięcie u młodszej osoby tym ryzyko nawrotu większe. Natomiast, jeżeli dojdzie do drugiego lub trzeciego zwichnięcia stawu ramiennego praktycznie zawsze są wskazania do leczenia operacyjnego.
Dzięki technice artroskopowej możemy w sposób małoinwazyjny ustabilizować uszkodzony obrąbek i torebkę stawową do panewki stawu ramiennego przy pomocy specjalnych implantów. Aktualnie zalecane są implanty wykonane w biomateriałów lub implanty wykonane z nici, natomiast niezalecane są implanty tytanowe.
Uszkodzenie górnego obrąbka, tzw. uszkodzenie typu SLAP
Jest to szczególny rodzaj uszkodzeniaobrąbka, obrąbek uszkadza się w górnej części w miejscu przyczepu ścięgna głowy długiej bicepsa do panewki stawu ramiennego. Wskazaniem do leczenia operacyjnego są uszkodzenia urazowe, często połączone z uszkodzeniem innych części obrąbka.
Uszkodzenie lub niestabilność ścięgna głowy długiej bicepsa
Ścięgno głowy długiej bicepsa biegnie w bruździe pomiędzy guzkami głowy kości ramiennej, następnie wchodzi do stawu i kończy się na guzku nadpanewkowym panewki. Jest to bardzo częsta przyczyna dolegliwości bólowych stawu barkowego.
Dzięki technice artroskopowej możemy wykonać tenotomię, czyli przecięcie tego ścięgna lub tenodezę, czy skrócenie tego ścięgna i przytwierdzenie go do kości ramiennej.
Obie techniki dają dobre wyniki a decyzja o rodzaju zabiegu jest podejmowana indywidualnie zależnie od potrzeb i oczekiwań pacjenta.
Uszkodzenia ścięgien pierścienia rotatorów
W skład pierścienia rotatorów wchodzą 4 ścięgna:
- ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego,
- ścięgno mięśnia podgrzebieniowego,
- ścięgno mięśnia obłego mniejszego,
- ścięgno mięśnia podłopatkowego.
Mamy dwa rodzaje uszkodzeń, uszkodzenia urazowe oraz zwyrodnieniowe powstające z wiekiem.
Uszkodzenia urazowe
Uszkodzenia urazowe są bezwzględnym wskazaniem do pilnego leczenia operacyjnego. Należy takie uszkodzenia traktować tak, jak złamania kości. Brak leczenia prowadzi do zaników mięśniowych, które uniemożliwiają wykonanie naprawy co finalnie prowadzi do dysfunkcji stawu barkowego i konieczności wykonania skomplikowanych procedur rekonstrukcyjnych.
Uszkodzenia zwyrodnieniowe
Małe uszkodzenia zwyrodnieniowe u osób starszych, nieaktywnych można leczyć zachowawczo, ale zawsze należy kontrolować, czy uszkodzenie nie ulega powiększeniu. Uszkodzenia zwyrodnieniowe u osób aktywnych oraz u pacjentów z dużymi dolegliwościami bólowymi są wskazaniem do leczenia operacyjnego.
Zabieg polega na stabilizacji uszkodzonych ścięgien do kości przy pomocy specjalnych implantów.
Zmiany zwyrodnieniowe stawu obojczykowo-barkowego
Staw obojczykowo-barkowy to mały staw łączący obojczyk z wyrostkiem barkowym. Większość zmian zwyrodnieniowych w tym stawie nie powoduje dolegliwości bólowych wymagających operacji, ale czasami u pacjentów nie ma poprawy po leczeniu zachowawczym – rehabilitacji i to są wskazania do leczenia operacyjnego.
Zabieg polega na wycięciu wyrośli kostnych oraz małego fragmentu obojczyka.
Rekonstrukcja górnej torby stawowej
Jest to zabieg, który wykonuje się, gdy mamy nienaprawialne uszkodzenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego. W miejsce przebiegu ścięgna wszczepia się specjalny biomateriał. Nie odtwarza to całkowicie funkcji mięśnia nadgrzebieniowego, ale hamuje górne przemieszczanie się głowy kości ramiennej i ułatwia ruch w stawie.
Warunkiem powodzenia tego typu zabiegu są wydolne mięśnie podgrzebieniowy i podłopatkowy, lub jeżeli są uszkodzone to wymagana jest ich jednoczasowa naprawa.
Transfer mięśnia najszerszego grzbietu na guzek większy kości ramiennej
Zabieg ten wykonujemy, gdy mamy nienaprawialne uszkodzenie ścięgna mięśnia podgrzebieniowego co prowadzi do braku rotacji zewnętrznej ramienia. Zmieniamy miejsce przyczepu ścięgna mięśnia najszerszego grzbietu na kości ramiennej co finalnie zmienia jego funkcję i zastępuje niewydolny mięsień podgrzebieniowy.
Zabieg modo Latarjet
Zabieg ten polega na przeszczepieniu wyrostka kruczego wraz z przyczepionymi do niego ścięgnami na przednio-dolny brzeg panewki. Wykonujemy go najczęściej w przypadku przewlekłej niestabilności stawu ramiennego, w wyniku której doszło do uszkodzenia kostnego przednio-dolnego brzegu panewki.