Naciągnięte więzadła kolana to jeden z częstszych urazów narządu ruchu. Choć do grupy ryzyka należą głównie osoby uprawiające sport, to może się to przydarzyć również w codziennej sytuacji, gdy dojdzie do nagłego skręcenia nogi podczas marszu po nierównym terenie.
Objawy, takie jak ból, obrzęk i chwilowa niestabilność stawu, wstępnie mogą budzić niepokój wynikający z niewiedzy, do jak poważnego urazu doszło.
Pomocna w takiej sytuacji może się okazać podstawowa wiedza na temat tego, jak rozpoznać naciągnięcie więzadła, jakie są metody leczenia i zasady rehabilitacji oraz kiedy można bezpiecznie wrócić do aktywności fizycznej.
Anatomia więzadeł kolana
W stawie kolanowym jest aż pięć więzadeł, które pełnią ważne funkcje stabilizujące i umożliwiające zachowanie prawidłowego zakresu ruchu stawu:
- więzadło krzyżowe przednie (ACL),
- więzadło krzyżowe tylne (PCL),
- więzadło poboczne przyśrodkowe piszczelowe (MCL),
- więzadło poboczne strzałkowe (LCL),
- więzadło rzepki.
Zadaniem więzadeł krzyżowych przednich i tylnych jest kontrola rotacji i ruchu kości piszczelowej do przodu i do tyłu.
Z kolei więzadła poboczne stabilizują kolano po obu stronach i pozwalają na bezpieczne przywodzenie i odwodzenie.
Rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego
Zerwanie więzadeł krzyżowych do jeden z poważniejszych urazów w obrębie stawu kolanowego.
Jeśli go doznałeś, jak najszybciej umów się na konsultację ortopedyczną. Nasi specjaliści przeprowadzą badania i zaplanują skuteczną formę leczenia niezbędną do odzyskania optymalnej sprawności w kolanie.
Zbudowane z tkanki łącznej są niezbyt elastyczne, co z jednej strony zapewnia stabilność poszczególnych części kolana, ale z drugiej zwiększa ryzyko urazów. Oznacza to, że możesz je naciągnąć, naderwać, a nawet zerwać, co należy do najpoważniejszych urazów kolana i wymaga leczenia operacyjnego.
Naciągnięte więzadła – najczęstsze objawy
Znajomość objawów, które wskazują na naciągnięcie więzadeł krzyżowych w kolanie, pomoże ci wstępnie ocenić, jak poważnego urazu doznałeś i podjąć decyzję o zgłoszeniu się po pomoc do lekarza ortopedy.
Tym, co może wskazywać na naciągnięcie, a nie zarwanie więzadła, jest:
- ból, gdy próbujesz poruszać nogą w kolanie,
- obrzęk połączony z powiększeniem obrysu stawu kolanowego,
- ograniczenie ruchu w kolanie i problem z prostowaniem oraz zginaniem nogi,
- trudności z chodzeniem,
- siniak.
Diagnostyka różnicowa (naciągnięcie vs zerwanie)
Ze względu na to, iż w przypadku urazu więzadeł krzyżowych, niektóre wspomniane wcześniej objawy występują również przy zerwaniu, lekarz korzysta z diagnostyki różnicowej. Przede wszystkim zwraca uwagę na stopień nasilenia bólu, wielkość obrzęku, poziom ograniczenia ruchomości, zakres utraty podstawowych funkcji i stabilności kolana oraz na obecność krwiaka.
Gdybyś bowiem doznał zerwania więzadła, twoje kolano utraciłoby całkowitą stabilizacją. Do tego ból byłby dużo większy, podobnie jak obrzęk. Zwykle też słychać charakterystyczny trzask w chwili zerwania więzadła, czego nie doświadczysz przy samym naciągnięciu.
W celu potwierdzenia do jak dużego uraz doszło w obrębie stawu kolanowego, lekarz wykonuje badania obrazowe USG. Jeśli uzna to za wskazane, może też wykorzystać rezonans magnetyczny.
Leczenie zachowawcze i fizjoterapia
Naciągnięte więzadła kolana nie wymagają leczenia operacyjnego. Dlatego powinieneś od pierwszych chwil po urazie wdrożyć podstawowe praktyki leczenia zachowawczego, w skrócie RICE (rest, ice, compression, elevation). W praktyce oznacza to, by pozwolić nodze z naciągniętym więzadłem krzyżowym odpocząć. W miarę możliwości unikaj też nadmiernego wysiłku. Możesz też stosować zimne okłady, by zredukować obrzęk. Pomocne w tym może się również okazać nałożenie elastycznej opaski uciskowej na kolano i trzymanie nogi ułożonej powyżej poziomu serca.
Naciągnięcie czy zerwanie więzadła krzyżowego
Jak rozpoznać, czy skutkiem urazu jest zerwanie więzadła krzyżowego, czy jedynie jego naciągnięcie. Oto kilka ważnych wskazówek.
Oprócz tego warto skorzystać z pomocy fizjoterapeuty, by w ten sposób przyspieszyć regenerację tkanek i wcześniej odzyskać utraconą sprawność. Po ustąpieniu ostrych dolegliwości, może on przygotować dla ciebie indywidualny program rehabilitacyjny składający się z:
- ćwiczeń wzmacniających mięśnie stabilizujące kolano,
- kinezyterapii,
- treningu propriocepcji (czucia głębokiego),
- stopniowego przywracania zakresu ruchu,
- zabiegów fizykalnych, a wśród nich z krioterapii, ultradźwięków, laseroterapii, hydroterapii, magnetoterapii,
- edukacji dotyczącej ograniczenia obciążeń aż do całkowitego wygojenia.
Ważne jest też monitorowanie przez fizjoterapeutę powrotu do optymalnej sprawności oraz dostosowywanie planu ćwiczeń do twoich aktualnych możliwości.
Naciągnięte więzadła – powrót do aktywności sportowej
Ze względu na to, iż uprawianie sportu mocno obciąża staw kolanowy, powrót do regularnych treningów i zawodów lub rozgrywek możliwy jest dopiero po całkowitej regeneracji naciągniętego więzadła oraz odzyskaniu siły mięśniowej i pełnego zakresu ruchu w kolanie. Ważne, by powrót do aktywności sportowych odbywał się stopniowo, a najlepiej pod okiem fizjoterapeuty lub trenera. Wdroży on ćwiczenia funkcjonalne i przeprowadzi testy, które pomogą mu w ocenie twojej gotowości do trenowania.
Gdy chodzi o czas, to przy naciągnięciu więzadła krzyżowego okres rehabilitacji nie trwa dłużej niż dwa miesiące.
Źródło:
- my.clevelandclinic.org/health/diseases/knee-sprain
- msmc-clinic.com/rehab-exercises-for-knee-ligament-injuries-a-comprehensive-guide/
- www.bardomed.pl
