Rekonstrukcje
uszkodzeń chrząstki
Chrząstka stawowa w stawie kolanowym jest idealnie gładką, białą tkanką, która pokrywa końce stawowe kości udowej i piszczelowej i jej funkcją jest ochrona kości, poprzez utrzymywanie ich odległości od siebie, absorbowanie wstrząsów i ułatwianie gładkiego poruszania się.
Do uszkodzenia chrząstki może dojść:
- w wyniku urazów bezpośrednich lub skrętnych kolana,
- w wyniku nieprawidłowego, długotrwałego obciążania stawu np. w szpotawości lub koślawości kolan,
- wskutek zaburzeń metabolicznych np. niedoczynności tarczycy.
Rozróżniamy 4 stopnie uszkodzenia chrząstki stawowej (chondromalacji) wg skali Outerbridge:
Stopień I | powierzchowne uszkodzenie i rozmiękanie chrząstki |
Stopień II | uszkodzenie głębsze do 50% grubości chrząstki |
Stopień III | uszkodzenie o głębokości większej niż 50% grubości chrząstki |
Stopień IV | uszkodzenie pełnej grubości chrząstki i obnażenie warstwy podchrzęstnej |
Dolegliwości, na które skarżą się pacjenci z uszkodzoną chrząstką:
- ból w określonym miejscu stawu,
- obrzęki powysiłkowe,
- wrażenie tarcia lub suchego kolana,
- trzeszczenie i strzelanie.
Nie zawsze dolegliwości są proporcjonalne do stopnia uszkodzenia.
Na podstawie badania klinicznego i badań obrazowych – rezonans magnetyczny ustalamy stopień i rozległość uszkodzenia chrząstki aby zaplanować leczenie.
W przypadku braku poprawy po leczeniu zachowawczym proponujemy leczenie operacyjne.
Uszkodzenia powierzchowne
W przypadkach powierzchownych uszkodzeń wykonujemy artroskopię stawu kolanowego i oczyszczenie uszkodzonej chrząstki tzw. shaving.
Uszkodzenia głębsze
Jeżeli ubytki chrząstki są głębsze możemy wykonać artroskopię stawu kolanowego i mikrozłamania lub rekonstrukcje uszkodzeń chrzęstnych przy pomocy biomateriałów – membrany, biożele.
Współistniejące zaburzenia
W przypadkach współistniejących zaburzeń osi stawu kolanowego np. szpotawości lub koślawości wykonujemy osteotomie korekcyjne.