ARTROSKOPOWA REKONSTRUKCJA USZKODZONYCH ŚCIĘGIEN PIERŚCIENIA ROTATORÓW STAWU BARKOWEGO
W skład pierścienia rotatorów wchodzą 4 ścięgna:
Uszkodzenia ścięgien w stawie barkowym są jedną z najczęstszych przyczyn dolegliwości bólowych oraz zaburzenia funkcji stawu barkowego.
Rodzaje uszkodzeń
Mamy dwa rodzaje uszkodzeń:
USZKODZENIA URAZOWE
Mogą wystąpić u pacjentów w różnym wieku, przy czym u ludzi młodszych musi dojść do dużego urazu, żeby ścięgno oderwało się od kości, natomiast u ludzi starszych uraz bywa często na tyle nieduży, że go lekceważymy a niestety praktycznie wszystkie uszkodzenia urazowe są bezwzględnym wskazaniem do pilnego leczenia operacyjnego. Należy takie uszkodzenia traktować tak, jak złamania kości.
Brak leczenia prowadzi do zaników mięśniowych, które uniemożliwiają wykonanie naprawy co finalnie prowadzi do dysfunkcji stawu barkowego i konieczności wykonania skomplikowanych procedur rekonstrukcyjnych.
USZKODZENIA ZWYRODNIENIOWE
Małe uszkodzenia zwyrodnieniowe u osób starszych, nieaktywnych lub mocno schorowanych można leczyć zachowawczo, ale zawsze należy kontrolować, czy uszkodzenie nie ulega powiększeniu, ponieważ większość małych uszkodzeń z czasem się powiększa, zaczyna dawać dolegliwości bólowe oraz dochodzi do zaburzenie funkcji stawu.
Jeżeli wystąpią takie objawy to należy również u tych pacjentów rozważyć leczenie operacyjne. Uszkodzenia zwyrodnieniowe u osób aktywnych bez względu na wiek oraz u pacjentów z dużymi dolegliwościami bólowymi są wskazaniem do leczenia operacyjnego.
Zabieg
Zabieg polega na artroskopowej (miniinwazyjnej) stabilizacji uszkodzonych ścięgien do kości przy pomocy specjalnych implantów zwanych kotwicami. Dzięki wprowadzeniu kamery do stawu barkowego operator widzi zdecydowanie więcej w porównaniu z tradycyjnym dojściem operacyjnym. Jest w stanie (oczywiście dysponując odpowiednim sprzętem i umiejętnościami) zajrzeć praktycznie w każdy zakamarek stawu barkowego celem potwierdzenia diagnozy a następnie celem naprawy uszkodzonych ścięgien.
W XXI wieku artroskopowa rekonstrukcja uszkodzonych ścięgien pierścienia rotatorów jest standardem i powinna być procedurą z wyboru w tego typu operacjach.
LEKARZE
dr Piotr
KOMINIAK
Specjalista ortopedii i traumatologii narządu ruchu specjalizujący się w leczeniu urazów sportowych w obrębie stawu barkowego, kolanowego i biodrowego oraz zmian zwyrodnieniowych stawu barkowego, kolanowego i biodrowego.
dr Bartosz
Paprota
Specjalista ortopedii i traumatologii specjalizujący się w leczeniu urazów sportowych kończyny dolnej, stawu barkowego oraz pourazowych zmian zwyrodnieniowych stawu kolanowego i biodrowego.
FAQ
Stożek rotatorów to grupa ścięgien w obrębie stawu barkowego. Tego typu wiedza jest niezbędna, jeśli chcesz mieć prawidłową funkcję stawu barkowego. Bez wydolnego stożka rotatorów nie tylko nie będziesz ruszać barkiem, ale też będzie odczuwać dolegliwości bólowe.
Zaniepokoić powinien cię pseudo paraliż, który może wystąpić w przypadku poważnych uszkodzeń stożka rotatorów, skutkując niezdolnością do wykonania jakichkolwiek ruchów ręką. Poza tym osłabienie mięśni, które objawia się jako brak sił do podniesienia ramienia, czyli odczucie słabości w ramieniu.
Objaw bolesnego łuku, typowy dla konfliktu podbarkowego, polegający na pojawianiu się bólu podczas środkowej fazy odwodzenia ramienia (od 30 do około 120 stopni), który znika w końcowej fazie ruchu, to kolejny objaw świadczący o tym, że z twoim barkiem dzieje się coś niedobrego.
Również ból zlokalizowany w bliższej 1/3 części ramienia, który nasila się po przeciążeniu i okresowo może pojawiać się w nocy. Gdy jest rozproszony, może wynikać z zapalenia torebki podbarkowej.
Jeśli doświadczysz tego typu dolegliwości, pamiętaj, aby powiedzieć o tym ortopedzie w trakcie wizyty w gabinecie.
Pierścienie rotatorów to grupa czterech mięśni i ich ścięgien, które otaczają staw barkowy. Ich główną funkcją jest stabilizacja stawu barkowego i umożliwienie szerokiego zakresu ruchu ramienia. Uszkodzenie tych struktur może wynikać z przeciążenia, urazu, lub procesów zwyrodnieniowych, szczególnie u osób starszych.
Jeśli masz więcej niż 60 lat i po zwichnięciu stawu barkowego otrzymałeś pomoc w postaci nastawienia barku, umieszczenia go w temblaku i wróciłeś do domu, ale nawet po upływie dwóch tygodniu wciąż nie możesz ruszać barkiem, ręka jest słaba i masz ograniczoną ruchomość, to może to oznaczać, że doszło do uszkodzenia ścięgien pierścienia rotatorów. Jest ono bardzo częste u osób w twoim wieku.
W takiej sytuacji powinieneś udać się do ortopedy w celu zdiagnozowania przyczyny twoich dolegliwości. Diagnoza zwykle opiera się na badaniu klinicznym oraz badaniach obrazowych, takich jak rezonans magnetyczny (MRI) czy ultrasonografia.
Jeśli rzeczywiście doszło do uszkodzenia ścięgien pierścienia rotatorów, będzie to wskazaniem do leczenia operacyjnego.
Leczenie zawsze zależy od stopnia i rodzaju uszkodzenia. W przypadkach łagodnych i umiarkowanych zaleca się rehabilitację i fizjoterapię, czasem wspomaganą leczeniem farmakologicznym. W cięższych przypadkach może być konieczna interwencja chirurgiczna. Tak, jak we wspomnianym przypadku uszkodzenia ścięgien pierścienia rotatorów.
Jeśli masz zerwane ścięgno w barku i lekarz proponuje na początek leczenie zachowawcze, by sprawdzić, czy to nie wystarczy, a operację bierze pod uwagę dopiero wtedy, gdy tego typu działania nie przyniosą efektów, nie zgadzaj się na to.
Jeśli jesteś aktywną osobą i przed urazem bark był sprawny, ale potem doszło do zerwania ścięgna w barku, to tak naprawdę jest to wskazaniem do leczenia operacyjnego. Nie ma sensu leczyć tego zachowawczo. Nawet jeśli lekarz uzyska poprawę, to stanie się to nie dzięki temu, że to ścięgno się zagoiło. Ono nie ma szans się zrosnąć, ponieważ jest odsunięte od miejsca, do którego zwykle jest przyrośnięte. Poprawę możesz uzyskać tylko dzięki temu, że inne mięśnie skompensują częściowo brak uszkodzonego mięśnia.
Dlatego, jeśli chcesz uzyskać dobry wynik, to uszkodzone ścięgno lekarz powinien z powrotem przyszyć do kości. Dopiero wtedy może skierować cię na rehabilitację.
Operacja rekonstrukcji ścięgna barku polega na zespoleniu zerwanego ścięgna z kością. Dzięki temu zabiegowi pacjenci często odzyskują pełny zakres ruchu i siłę w barku. Jest to szczególnie ważne, jeśli jesteś osobą aktywną lub wykonujesz prace wymagające intensywnego korzystania z barków i chcesz powrócić do swoich normalnych aktywności, w tym uprawiania sportu.
Gdy doznałeś urazu barku, normalnym objawem jest ból. I choć po dwóch lub trzech tygodniach jest trochę lepiej, to
możesz się zastanawiać, czy warto czekać, aż dolegliwości samoczynnie ustąpią.
Otóż w takiej sytuacji nie warto.
Wiele osób bagatelizuje urazy barku, myśląc, że to tylko drobna sprawa. Jednak nawet najmniejszy uraz może prowadzić do poważniejszych problemów, w tym do urazu ścięgien w barku, jeśli nie będzie on odpowiednio leczony. Nie jest tak zawsze, ale dobrze jest o tym wiedzieć i tym samym nie warto zwlekać z wizytą u lekarza.
Bark jest skomplikowanym stawem, a jego urazy mogą mieć długotrwałe skutki, jeśli zostaną zignorowane. Nieleczone, mogą prowadzić do chronicznego bólu, ograniczenia ruchomości, a nawet trwałego uszkodzenia.
Jedynym sposobem, który pozwoli upewnić się, czy doszło do uszkodzenia ścięgna w barku, czy też nie, jest wykonanie badań obrazowych. Mowa o USG lub rezonansie magnetycznym.
Pamiętaj, że wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie mogą znacznie skrócić czas powrotu do pełnej sprawności. Dlatego, jeśli w ciągu tygodnia od urazu dolegliwości bólowe nie ustąpiły i masz problem z poruszaniem barkiem, nie czekaj, aż to samo minie. Udaj się do ortopedy, który oceni stan twojego barku i zaproponuje najlepsze metody leczenia — od fizjoterapii po w razie potrzeby, interwencje chirurgiczne.
