Łokieć tenisisty
Łokieć tenisisty to określenie zmian degeneracyjnych przyczepu bliższego mięśni prostowników nadgarstka i palców. Zmiany te są spowodowane przeciążeniami i mikrourazami sportowymi i zawodowymi.
Łokieć tenisisty, wbrew nazwie, to choroba nie tylko sportowców, ale także pracowników biurowych, technicznych, informatyków, mechaników.
Objawy schorzenia stosunkowo łatwo zidentyfikować, ponieważ ból w okolicy łokcia i w obrębie przedramienia pojawia się, gdy uruchamiamy nadgarstek przy chwytaniu, zaciskaniu, podnoszeniu nawet niewielkich przedmiotów. Charakterystyczne są także bóle w nocy.
Dawne przekonanie o charakterze zapalnym schorzenia dotyczącym ścięgien mięśni prostowników nadgarstka jest niesłuszne.
Małe urazy i przeciążenia uszkadzają strukturę włókien kolagenowych ścięgien oraz zaburzają ukrwienie okolicy przyczepu. W miejscach uszkodzeń pojawia się tkanka, która jest znacznie słabsza od tej zdrowej. Ból wynika z drażniącego działania białek towarzyszących procesowi degeneracyjnemu.
Łokieć tenisisty nie jest stanem zapalanym, więc stosowanie leków przeciwzapalnych (doustnie, miejscowo) nie działa. Schorzenie ma charakter przeciążeniowy i funkcjonalny, więc leczenie polega na przywróceniu prawidłowej funkcji mięśni przedramienia i stworzeniu optymalnych warunków do regeneracji przyczepu przy ścisłej współpracy z fizjoterapeutą.
Dodatkowo stosuje się w wybranych przypadkach iniekcje bogatopłytkowego osocza oraz metody fizykalne. Wybór leczenia zależy od lekarza, który podejmie decyzję po zapoznaniu się z przyczyną i przebiegiem choroby.
Sterydy nie leczą łokcia tenisisty, a jedynie łagodzą ból dodatkowo niszcząc strukturę kolagenu przy wielokrotnych iniekcjach, a więc tym samym jeszcze bardziej potęgują zmiany degeneracyjne.
W nielicznych przypadkach stosuje się tradycyjną operację, w trakcie której odcina się przyczep i wycina uszkodzoną tkankę z okostną.
Lekarze
